mesgjuhor

MESGJUHOR mb. gjuh.

• 1. Që përftohet duke u puqur pjesa e mesme e shpinës së gjuhës me qiellzën e fortë (për bashkëtingëlloret si q, gj, nj). Bashkëtingëllore mesgjuhore.
• 2. si em. ~E, ~JA f. ~E, ~ET. Bashkëtingëllore mesgjuhore.