mide

MIDE f. bised.

• 1. Stomak. Vuan nga mideja.
• 2. Dëshirë për të ngrënë, oreks. I erdhi mideja. Sa për të hapur midenë.
• 3. fig. Qejf. I shkon pas midesë dikujt. Ia do mideja i pëlqen, e ka qejf. Ia prishi midenë.
• Nuk e tret mideja diçka është e pabesueshme, nuk besohet, nuk hahet, është gënjeshtër.