mirëbërës

MIRËBËRËS m.

MIRËBËRËS mb.

1. Që i bën mirë dikujt; që bën të mira; kund. keqbërës.
2. Që merret me veprimtari bamirësie gjoja për të ndihmuar njerëzit e varfër, po që në të vërtetë ka për qëllim të ulë zemërimin e tyre e të shuajë luftën e klasave (për disa organizata e shoqëri në vendet kapitaliste); që bëhet gjoja për t'u ardhur në ndihmë nevojtarëve. Organizatë (shoqëri) mirëbërëse. Institut mirëbërës. Vepër (veprimtari) mirëbërëse. Festë (shfaqje) mirëbërëse.