mishtormë

MISHTORMË mb.

• 1. I ngjallur dhe i plotë nga trupi; që ka shumë mish (për njerëzit e kafshët). Grua e mishtorme. Dhi e mishtorme. Kec i mishtormë.
• 2. Që ka shumë tul, i tultë, i mishtë (për pemët etj).