MJEKUES m.

  • Ai që merret me mjekime. Mjekues i zoti (i mirë).


MJEKUES mb.

  • Që përdoret ose që shërben për mjekime; që mjekon, që bën mjekime, që merret me mjekime. Lëndë mjekuese. Qendër mjekuese. Ka veti mjekuese.