monokulturë

MONOKULTURË f. bujq.

• 1. Specializimi i një vendi, i një krahine a i një toke për një kohë të gjatë vetëm për një bimë bujqësore.
• 2. Bimë bujqësore që mbillet e rritet për shumë vjet me radhë në të njëjtin vend, në të njëjtën krahinë a në të njëjtën tokë. Mbizotëron si monokulturë misri (gruri, orizi, kallami i sheqerit).