mosbindje

MOSBINDJE f.

• 1. Mungesë bindjeje a sigurie për vërtetësinë, për drejtësinë a për plotësimin e diçkaje, mosbesim për diçka; shprehje e këtij mosbesimi; të qenët jo i bindur për diçka. Fliste (shprehej) me mosbindje.
• 2. Mospranimi a kundërshtimi i urdhrave, i kërkesave, i këshillave etj. të dikujt, shkelja e tyre; kundërshtim që i bëhet dikujt; të qenët i pabindur. Mosbindja ndaj autoriteteve. Mosbindja ndaj urdhrit.