moskurrë

MOSKURRË

• 1. ndajf. Përdoret bashkë me lidhëzën krahasore si, me kuptimin «si asnjëherë tjetër, si asnjëherë më parë». I foli si moskurrë. E dua si moskurrë.
• 2. si em. MOSKURR/Ë,~I m. Dita e moskurrit: një ditë që s'ka për të ardhur kurrë. E shtynë për ditën e moskurrit.