MREKULLUAR mb.

  • 1. I habitur fort nga diçka a nga dikush, i mahnitur nga diçka që i duket e jashtëzakonshme e i ka bërë përshtypje të madhe, që ka mbetur me gojë hapur nga habia. Vështronte (dëgjonte) i mrekulluar. Pyeti (foli, thërriti) i mrekulluar.
  • 2. Që shpreh habi, çudi etj.; i mrekullueshëm.