MRIZ m.

  • Vend i freskët e me hije ku kalojnë vapën bagëtia, mërzim; hije; koha e vapës me të madhe gjatë ditës, mesdita. Pushojnë mrizeve. Mërzejnë në mriz. Bëjnë mriz bagëtia mërzejnë. Rri mriz. mospërf.
  • a) rri pa punë, e kalon kohën kot, mërzen;
  • b) rri si i hutuar a si përgjumësh.