mustaqerruar

MUSTAQERRUAR mb. vet. m.

• 1. Që i ka rruar mustaqet, që nuk i lë mustaqet t'i rriten.
• 2. fig. mospërf. Që është turpëruar nga dikush, sepse shiste mend, që e kanë bërë të mos ngrefoset më, që i kanë rënë pendët. Iku mustaqerruar.