NARKOZË f. mjek.

  • 1. Humbje e përgjithshme ose e pjesshme e ndjeshmërisë që shkaktohet me anë të narkotikëve, gjendje gjumi të thellë e pa ndjenja nga veprimi i lëndëve narkotike. Aparati i narkozës. I bënë narkozën. I doli narkoza.
  • 2. Lënda narkotike, që përdoret për ta vënë në gjumë të thellë e pa ndjenja një të sëmurë. I dhanë narkozën.