ndërprerë

NDËRPRERË mb.

• 1. Që është pjesë-pjesë, që nuk ka vijimësi, që shkëputet vende-vende a ndalet herë pas here. Vijë e ndërprerë. Zë i ndërprerë. Vjen i ndërprerë.
• 2. Që është ndërprerë në një vend, që nuk vijon më tej, i këputur. Rruga ishte e ndërprerë.