ndrydhem

NDRYDHEM vetv.

• 1. vet. veta III. Del nga vendi, përdridhet (për gjymtyrët). M'u ndrydh këmba (dora).
• 2. fig. Mbyll në vetvete ndjenjat a mendimet nga druajtja, nga turpi a nga frika; mbyllem në vetvete. Është ndrydhur në vetvete. Vajza u ndrydh.
• 3. Rrudhem; vrenjtem, ngrysem. U ndrydh në fytyrë.
• 4. Pës. e NDRYDH.
• M'u ndrydh zemra shih te ZEM/ËR,~RA.