NGUSHËLLIMTAR mb. lart.

  • 1. Që u sjell ngushëllim të tjerëve; ngushëllues. Këngë ngushëllimtare. Me fjalë ngushëllimtare.
  • 2. si em. ~, ~I m. ~Ë, ~ËT. Ai që iu sjell ngushëllim të tjerëve; ai që shkon për ngushëllim te një tjetër, ngushëllues.