njëshe

NJËSHE f. vet. mat.

• Numrat që nga një deri në nëntë, të cilët formojnë shtyllën e parë nga e djathta në numrat me shumë shifra. Shtylla e njësheve. Veprimet me njëshe. Mbledhim njëshet.

NJËSHE mb.

• 1. Që merr vetëm një njësi, që nxë një njësi (zakonisht për enët); që është për një njeri. Xhezve njëshe. Barkë njëshe. Dhomë njëshe. Shtrat njësh. Këngë njëshe këngë në një zë.
• 2. si em. NJËSH/E,~JA f. ~E, ~ET. Enë që nxë një njësi; dhomë me një shtrat për një njeri; këngë në një zë. E bëri kafen në njëshe. Njëshet janë zënë. Ia mori një njësheje.