nxitim

NXITIM m.

1. Veprimi sipas kuptimit të foljes NXITOJ I. Nxitimi i punës (i një procesi). Nxitimi i pjekjes së gizës.
2. Shpejtësi e madhe, veprim i shpejtë për të kryer diçka pa vonesë; vrap. Ecte me nxitim. E dërgoi me nxitim.
3. ~E, ~ET. Veprim i rrëmbyer, shpejtësi e tepruar në kryerjen e diçkaje, ngut. Punë e bërë me nxitim. E bëri (iu përgjigj) me nxitim. Hante me nxitim.
4. fiz. shih PËRSHPEJTIM,~I 4.