ofiq

OFIQ m.

• 1. vjet. Detyrë, nëpunësi; titull. Ofiq i lartë. Ofiqet zyrtare. Ofiq fetar (kishtar). Ofiqi i presidentit.
• 2. Emri që i ngjitet dikujt për ta tallur sipas ndonjë të mete trupore, mendore ose morale; nofkë. I vuri një ofiq.