PËLCITJE f.

  • 1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve PËLCAS, PËLCITËM. Pëlcitja e minave (e predhave).
  • 2. Krisma a zhurma kur dëgjohet kur kërcet diçka. U dëgjuan pëlcitje minash.


PËLHURENDËS m.

  • Punëtori që end pëlhurë në një fabrikë tekstili.