pëlhurë

pëlhurë I f.

• 1. Copë e endur hollë në avlëmend ose në tezgjah, zakonisht me fije pambuku a mëndafshi që përdoret për veshje të lehta, për mbulesa etj. Pëlhurë e hollë (e trashë). Pëlhura të pambukta (të mëndafshta). Pëlhurë liri. Prodhimi i pëlhurave. Bëjnë (endin) pëlhurë.
• 2. Veli i anijes. Anije me pëlhurë. Shpalosi (ndeu) pëlhurat. Mblodhën pëlhurat.
• 3. Rrjetë fijesh të holla që end merimanga, cergë merimange. Fshiu (hoqi) pëlhurat e merimangave.
• 4. fig. Diçka që shërben për të mbuluar a fshehur një send a një dukuri, perde. Një pëlhurë resh (me re). Pëlhura e misterit.
• Pëlhura e Penelopës libr. punë që zgjatet shumë a nuk merr fund kurrë.

pëlhurë II f. mit.

• Figurë e përrallave popullore shqiptare, që përfytyrohet si një qenie e gjatë dhe e bardhë, e cila u del përpara njerëzve natën dhe u pret udhën.