pëlle

PELLË f. krahin.

• 1. Shpata e avlëmendit; krehri i tezgjahut.
• 2. Fletë qilimi.

PËLLE f.

• 1. Dele ose dhi që ka pjellë dhe jep qumësht. Pëlla dhe shterpa. Ka njëzet pëlla.
• 2. Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Dele pëlle.
• E bën ferrën pëlle e zbukuron jashtë mase diçka; e paraqet diçka të keqe si të mirë, e bën murrizin hardhi.