PËLQYER m.

  • 1. Gishti i madh i dorës. Vrau pëlqerin.
  • 2. Sasi e vogël e diçkaje të imët, aq sa mund të merret me gishtin e madh të bashkuar me treguesin, pisk. Një pëlqyer piper (kripë).


PËLQYER mb.

  • 1. Që pëlqehet, nga të gjithë, i pëlqyeshëm. Punë (gjë) e pëlqyer. Vend i pëlqyer.
  • 2. Që të kënaq me shijen që ka, që është e këndshme në të pirë, e dashur (për disa pije); kund. e egër. Verë (raki) e pëlqyer.