përçudnohem

PËRÇUDNOHEM vetv.

• 1. Shëmtohem shumë, bëhem që të mos shihem me sy. U përçudnua në fytyrë. Përçudnohej duke u lyer e zhyer.
• 2. fig. Prishem e shëmtohem shpirtërisht; humbas vetitë e mira a virtytet; prishem nga ana morale, zvetënohem, përdhosem.
• 3. Pës. e PËRÇUDNOJ.