PËRÇUDNUAR mb.

  • 1. Që ka humbur trajtën e rregullt dhe hijeshinë; shumë i shëmtuar, sa nuk shihet me sy; i prishur. Me fytyrë të përçudnuar. Me gojë të përçudnuar.
  • 2. Që ka humbur vetitë e mira, që është prishur moralisht; i zvetënuar, i përdhosur. Njeri i përçudnuar. Ka karakter të përçudnuar.