PËRBETUAR m.

  • Ai që merr pjesë në një përbetim; komplotist. Zbulimi i të përbetuarve.


PËRBETUAR mb.

  • 1. I vendosur e i palëkundur në qëndrimin e tij. Ishte i përbetuar.
  • 2. Që s'lë gjë pa bërë për të dëmtuar tjetrin i betuar. Armik i përbetuar.