përbujtur

PËRBUJTUR mb.

• 1. Që ka gjetur strehë në shtëpinë e dikujt për të kaluar natën; që e kanë mbajtur në shtëpi për darkë e për të fjetur.
• 2. I ndenjur, i bujtur, i ndiçëm, bajat. Ujë i përbujtur ujë i ndenjur një natë në enë. Bukë e përbujtur bukë e ndiçme; bukë bajate.
• 3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.