përhitur

PËRHITUR mb.

• 1. Që është bërë me hi (zakonisht për diçka që piqet në shpuzë a në furrë me dru ose që bëhet me hi pranë zjarrit). Kulaç i përhitur. Mish i përhitur. Tavë e përhitur. Gurë të përhitur. Me duar të përhitura.
• 2. Që ka ngjyrë si të hirit, i hirtë. Me flokë të përhitur. Mace e përhitur. Kalë i përhitur. Re të përhitura. Qiell i përhitur. Në agun e përhitur.
• 3. si em. ~, ~A. (e) f. folk. Hirushe.