PËRJETËSI f.

  • 1. Të qenët i përjetshëm, zgjatja pa fillim dhe pa mbarim në kohë. Përjetësia e materies (e lëvizjes).
  • 2. Të qenët jashtë kohës, i pavarur nga koha (për zotin e shpirtin); jeta e pafundme pas vdekjes, amshim (sipas filozofisë idealiste dhe paragjykimeve fetare).
  • Në përjetësi për tërë jetën e jetës, përgjithnjë.