PËRMENDUR mb.

  • 1. Që është bërë i dëgjuar për diçka, që është i njohur për diçka (për sende). Vend i përmendur për klimë (për ujë të mirë).
  • 2. Që është bërë i shquar në një lëmë të veprimtarisë, të dijes, të artit etj., i mirënjohur, i dëgjuar (për njerëzit). Luftëtar (udhëheqës, shkrimtar, dijetar) i përmendur. Njeri i përmendur.