përqark

PËRQARK m.

• Zbukurime me vija, me lule etj. në pjesët anësore të diçkaje.

PËRQARK

I. ndajf.

• Rreth e rrotull, përreth. Rreth e përqark nga të gjitha anët, përreth. Në vendet aty përqark. Në fushat që shtrihen përqark. Shikonte përqark. Përqark duken fshatrat. I ra përqark. I erdhi përqark që ta kapte.

II. parafj. Rreth, rrotull. Përqark shtëpisë (oborrit, kopshtit).

• Ia sjell mendjen përqark (rrotull, vërdallë) dikujt shih te MENDJ/E,~A. I vjen tjegulla përqark (vërdallë) dikujt shih tek TJEGULL,~A.