përtëritës

PËRTËRITËS mb.

• 1. Që e bën më të ri, që e bën të duket më i ri; që ia përmirëson shëndetin, që i jep gjallëri e fuqi; që e bën të zhvillohet më mirë. Krasitje përtëritëse. Gjumë përtëritës. Një shi përtëritës.
• 2. fig. Që i jep dikujt a diçkaje gjallëri e forca të reja, që i jep zhvillim të ri e më të fuqishëm; që e përtërin. Fryma (atmosfera) përtëritëse e revolucionit. Forca përtëritëse e socializmit.