përtac

PËRTAC mb.

• 1. Që nuk ka dëshirë të punojë, që i pëlqen të rrijë pa punë, dembel; i ngathët, i plogët. Njeri përtac. Gjumi i tepërt të bën përtac. Mos u bëj përtac!
• 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. S'luan nga vendi përtaci.