PËRTHYHET vetv.

  • 1. Merr trajtën e një vije të thyer (për diçka që ishte e drejtë); përkulet, thyhet. Përthyhet krahu te bërryli (këmba te gjuri).
  • 2. fiz. Ndërron drejtimin një rreze drite, një valë zëri etj., kur kalon nga një mjedis a nga një trup te një tjetër me përbërje ose me dendësi të ndryshme. Përthyhet drita në ujë.
  • 3. Pës. e PËRTHYEJ.