pacenuar

PACENUAR mb.

1. Që nuk është dëmtuar ose nuk është prishur aspak nga përdorimi; që nuk e ka nisur njeri; i paprekur. Fletore e pacenuar. Gjellë e pacenuar. Lakror (kos) i pacenuar.
2. fig. Që nuk është bërë me ndonjë njollë turpi; që ka mbetur i pastër e i papërlyer. Njeri i pacenuar. Mbeti i pacenuar.