PADASHUR ndajf.

  • 1. Pa pasur ndonjë qëllim a synim të caktuar, jo nergut, jo enkas. E tha padashur. E goditi padashur. E shkeli padashur.
  • 2. Jashtë vullnetit, pa qenë plotësisht i vetëdijshëm për atë që bëj ose që më ndodh, pa dashje, vetiu. Ndjeu padashur se ... Mendoi padashur që ...