paditur

PADITUR m. drejt.

• Ai kundër të cilit është bërë një padi. Përgjigjet e të paditurit.

PADITUR mb.

• 1. Që nuk ka arsimin dhe kulturën e përgjithshme, që s'ka dituri, i padije, i pashkollë. Njeri i paditur.
• 2. Që nuk dihet prej askujt, i panjohur. Me banim (me drejtim) të paditur.
• 3. bised. Që nuk ka dijeni për diçka, që nuk di gjë për diçka. Mos u bëj i paditur.
• 4. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit.

PADITUR mb. drejt.

• Që është paditur në gjyq nga dikush. Personi i paditur. Pala e paditur.