padrejtësi
PADREJTËSI f.
- 1. vet. nj. Të qenët i padrejtë. Gjykonte (vepronte, punonte) me padrejtësi.
- 2. Veprim, sjellje a diçka tjetër e padrejtë, vendim a qëndrim në kundërshtim me të drejtën; gjendja kur mungon drejtësia shoqërore. Padrejtësi e madhe. Padrejtësitë shoqërore. Padrejtësi e hapur. Bënin shumë padrejtësi. Mbretëronte padrejtësia. U ngritën kundër padrejtësive.