pahir
PAHIR m. palak.
- Me pahir: kundër dëshirës, vullnetit a mundësive, me zor; me dhunë a me detyrim. Me hir a me pahir. E mbajtën me pahir. Vajzat i martonin me pahir. Ecte me pahir. Qeshi me pahir. Hëngri me pahir. E bëri me pahir. Ia mori me pahir.