palara

PALARA f. vet.

• Punë e parregullt ose vepër e keqe e dikujt, e cila nuk dihet nga të tjerët. Nxori të palarat sheshit. I dolën të palarat. Ia mbuloi të palarat.
• Ia di të larat e të palarat shih te LARA,~T (të). U nxori të palarat (sheshit) ia nxori gjërat e këqija, ia zbuloi të gjitha.