pandërmjetëm

PANDËRMJETËM mb.

• 1. Që lidhet me diçka pa ndërmjetësinë e ndonjë hallke tjetër; që kryhet pa ndërmjetësinë e dikujt a të diçkaje, i drejtpërdrejtë. Detyrë e pandërmjetme.
• 2. Që kryhet menjëherë, pa asnjë vonesë; i menjëhershëm. Veprimi i pandërmjetëm.