pandershëm

PANDERSHËM mb.

• 1. Që e ka humbur nderin, që i është nxirë faqja; që sillet e vepron pa turp, prapa krahëve a me mënyra të ulëta, jo të ndershme. Njeri i pandershëm. Grua e pandershme.
• 2. Që bëhet në kundërshtim me normat e moralit ose me mënyra të ulëta, jo të pastra e jo të ndershme. Punë (vepër) e pandershme. Sjellje e pandershme. Me rrugë të pandershme.