pangjarë

PANGJARË mb.

• 1. Që nuk ka ndodhur a që nuk është dëgjuar ndonjëherë, i paparë; i rrallë, i jashtëzakonshëm. Me një shkathtësi të pangjarë. Ishte diçka e pangjarë.
• 2. si em. PANGJAR/Ë,~A (e) f. kryes. ~A, ~AT (të). Diçka e paparë a e padëgjuar, e pabërë. U ndodhi një e pangjarë.