panisur

PANISUR mb.

• 1. Që nuk ka nisur të bëhet; i pafilluar. Punë e panisur. Ndërtesë e panisur.
• 2. Që nuk është prekur a cenuar nga askush, i pangarë, i paprekur (për një gatesë, një enë me pije etj.). Bukë e panisur. Lakror i panisur. Shishe e panisur.
• 3. Që nuk është stolisur e zbukuruar (zakonisht për nusen). Nuse e panisur. Vajzë e panisur.