paqetë

PAQETË mb.

• 1. Që ka lëvizje e zhurmë të vazhdueshme, që nuk ka qetësi, i zhurmshëm. Rrugë e paqetë. Vend i paqetë.
• 2. Që shoqërohet me shqetësime, me çrregullime a me telashe, i shqetësuar. Gjumë i paqetë.
• 3. Që nuk është i urtë dhe i shtruar, i lëvizshëm nga natyra. Fëmijë (njeri) i paqetë.