PARËSI f.

  • 1. përmb. vjet. Paria. Parësia e vendit.
  • 2. Vlera e dikujt a e diçkaje në krye të gjithë të tjerëve a të tjerave, vendi i parë; përparësi. I jep parësinë dikujt a diçkaje. Ka parësinë.