PARËSOR mb. libr.

  • 1. Që vjen përpara një tjetri dhe nuk varet prej tij, por mund ta përcaktojë atë ose mund ta ketë si rrjedhim a si pasojë (zakonisht në kundërvënie me «dytësor»). Dukuri parësore. Materia është parësore, ndërgjegjja dytësore.
  • 2. Që qëndron në vend të parë nga rëndësia, i dorës së parë; më i rëndësishëm. Çështje parësore.
  • 3. Përd. em. f. sipas kuptimit 2 të mbiemrit. Parësorja në këtë punë (fushë) është...