parafundit

PARAFUNDIT mb.

• Që është menjëherë para të fundit në kohë, në një radhë a në një varg; që i prin të fundit në kohë a në hapësirë. Rreshti i parafundit. Shtëpia e parafundit. Rrokja e parafundit. gjuh. Në bankën e parafundit. Dita e parafundit e javës. Viti i parafundit i pesëvjeçarit. Doli i parafundit.