paragjuhor

PARAGJUHOR mb. gjuh.

• 1. Që përftohet me anën e pjesës së përparme të gjuhës dhe të majës së saj. Bashkëtingëllore paragjuhore.
• 2. si em. ~E, ~JA f. ~E, ~ET. Tingull paragjuhor. Paragjuhoret t, d, c etj.