parashtresë

PARASHTRESË f.

• 1. zyrt. Paraqitje e shkurtër e një kërkese, e një çështjeje etj. për ta shqyrtuar ose për ta miratuar; përkujtesë. Shqyrtimi i parashtresës. I bëri një parashtresë.
• 2. Kumtim i përmbledhur i çështjeve kryesore, i mendimeve e i përfundimeve për një temë. U dëgjua (u lexua) parashtresa.