parritur

PARRITUR mb.

• 1. Që nuk ka arritur moshën madhore, që është ende në moshën e fëmijërisë; që nuk ka arritur të bëhet zot i vetes, i mitur. Fëmijë i parritur. Vajzë e parritur.
• 2. Që e ka trupin të shkurtër, që është ende i vogël; që nuk është zhvilluar mirë (për bimët e kafshët). Bimë e parritur. Zog i parritur.